Geçtiğimiz Çarşamba sabah evden çıkmak için hazırlanmıştım ki son anda şişen ayaklarıma girmeyen çizmem yüzünden kıyafetimi değiştirmek için üst kata çıkarken son 3 basamakta ayaklarım takıldı ve düştüm :( O saniye bile değil yani saliseler korkunçtu. İlk aklımdan geçen karnımın üstüne düşmemem lazım oldu dizlerimi attım hemen öne, dizim ve ellerimin üstüne düştüm. Panik halinde kalktım giyindim çıktım işe gittim. Hafif sancılarım vardı doktorumu aradım oda hemen buraya gel deyince benim elim ayağım birbirine karıştı zaten. Karnımın üzerine düşmedim ki neden hemen gel dedi ne oldu şimdi diye diye gittim :( Herşey yolundaydı bebek plasentasıyla birlikteydi hareket etmeye de başlamıştı artık. Ama ama NST'ye bağladıklarında gördüler ki benim doğum sancılarım başlamıştı bile :( Daha koskoca 5 haftam var oysa ki. Doktorun söylediği bunun nedeni hem düşmenin şiddeti hem de bu sırada çok korkmuş olmam. Yani az kalsın korkudan doğuracaktım :) Şimdi gülüyorum ama çok kötü zamanlardı. Hemen hastaneye yatırdılar doğumhane kısmına aldılar birde üstüne üstlük hemen ilaç tedavilerine başladılar sancıları durdurabilmek için. Üstelik sevgiliyi de yanıma almıyorlar doğumhane kısmı diye gel de delirme... 5 saat boyunca şekerli serumlar, sancı durducu ilaçlar, sayısız NST'ye bağlanma seanslarından sonra beni ayrı bir odaya aldılar çünkü geceyi orada geçirmeme karar verdi doktorum. Ve bu sefer doğumhanede ki aynı rutinler odada yaşanmaya başladı. Sabah 06:00'da en son bağlandığım NST'de artık sancı sıklığımın ve şiddetinin azaldığını söyledi hemşire bir oh çektik sevgiliyle de biraz uykuya dalabildik. Sabah doktorumuz geldi çıkabileceğimizi sancıların azaldığını söyledi ama 1 hafta yatacaktım şartı buydu... 1 haftayı bitirdik bile yarın iş başı yapacağım inşallah herşey yolunda devam eder.... Herkese Sevgiler ve SapSağlıklı Günler Dilerim...
13 Nisan 2010 Salı
Korktum ! Korktuk!...
Geçtiğimiz Çarşamba sabah evden çıkmak için hazırlanmıştım ki son anda şişen ayaklarıma girmeyen çizmem yüzünden kıyafetimi değiştirmek için üst kata çıkarken son 3 basamakta ayaklarım takıldı ve düştüm :( O saniye bile değil yani saliseler korkunçtu. İlk aklımdan geçen karnımın üstüne düşmemem lazım oldu dizlerimi attım hemen öne, dizim ve ellerimin üstüne düştüm. Panik halinde kalktım giyindim çıktım işe gittim. Hafif sancılarım vardı doktorumu aradım oda hemen buraya gel deyince benim elim ayağım birbirine karıştı zaten. Karnımın üzerine düşmedim ki neden hemen gel dedi ne oldu şimdi diye diye gittim :( Herşey yolundaydı bebek plasentasıyla birlikteydi hareket etmeye de başlamıştı artık. Ama ama NST'ye bağladıklarında gördüler ki benim doğum sancılarım başlamıştı bile :( Daha koskoca 5 haftam var oysa ki. Doktorun söylediği bunun nedeni hem düşmenin şiddeti hem de bu sırada çok korkmuş olmam. Yani az kalsın korkudan doğuracaktım :) Şimdi gülüyorum ama çok kötü zamanlardı. Hemen hastaneye yatırdılar doğumhane kısmına aldılar birde üstüne üstlük hemen ilaç tedavilerine başladılar sancıları durdurabilmek için. Üstelik sevgiliyi de yanıma almıyorlar doğumhane kısmı diye gel de delirme... 5 saat boyunca şekerli serumlar, sancı durducu ilaçlar, sayısız NST'ye bağlanma seanslarından sonra beni ayrı bir odaya aldılar çünkü geceyi orada geçirmeme karar verdi doktorum. Ve bu sefer doğumhanede ki aynı rutinler odada yaşanmaya başladı. Sabah 06:00'da en son bağlandığım NST'de artık sancı sıklığımın ve şiddetinin azaldığını söyledi hemşire bir oh çektik sevgiliyle de biraz uykuya dalabildik. Sabah doktorumuz geldi çıkabileceğimizi sancıların azaldığını söyledi ama 1 hafta yatacaktım şartı buydu... 1 haftayı bitirdik bile yarın iş başı yapacağım inşallah herşey yolunda devam eder.... Herkese Sevgiler ve SapSağlıklı Günler Dilerim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
geçmiş olsun canım.. dikkat et kendine..
YanıtlaSilben bile duyunca elim ayağım birbirine karıştı. korkmaz mı insan.? aman geçmiş gitmiş çok şükür.
YanıtlaSilhem noluyo bakiyim, sıranızı bekleyin.. var mı öyle benden önce doğum yapmak? :)
Canım vallahi panik içinde okudum. çok geçmiş olsun . şimdi iyi olmanıza da çok sevindim canım. sevgiyle sağlıkla kal:)
YanıtlaSilgeçmiş olsun arkadaşım allaha emanet olun sevgiler
YanıtlaSilcanim ya ne kalmis sunun surasinda aman dikkat et, cok korktum ya okuyunca...cok gecmis olsun canim...
YanıtlaSilçOKK GEÇMİŞ OLSUN BUNDAN SONRA DAHA DİKKAT..ALLAH SAĞLIK SIHAT VERSİN ANNECİĞİYLE KUZUSUNA..ÖPERİM...
YanıtlaSilÇok geçmiş olsun canım. Yazını okurken ben bile panikledim.
YanıtlaSilZamanın çok az kalmış kendine dikkat et.
sen şu bebeği hayırlısıyla doğurda bizde bi oh çekelim.senin hamileleik tam talihsizliklerle sürüyor.umarım dopurunca hepsi gider
YanıtlaSilHerkese çok teşekkürler... Evet Serpil haklısın hayırlısıyla bir doğursam :)
YanıtlaSil